İşitme engelli olduğu için yetiştirme yurdundaki arkadaşlarıyla ilişkisinde sorunlar yaşayan Murat'ın tek tesellisi ablasının onu ameliyat ettireceğidir. Murat, ameliyat olabilmesi için çırpınan ablasına olan bağlılığını anlatan bir mektup yazıyor. Küçük çocuk en çok da ablasının sesini duymak istediğini yazdığı mektubunda Yasemin'i gözyaşlarına boğuyor. Ablasıyla arasındaki bağın farkında olan Murat, Yasemin'in onu bu dünyaya bağlayan tek şey olduğunu anlatıyor. Mektubu okuyan Yasemin, ev arkadaşı Şirin'le birlikte gözyaşlarını tutamıyor.