- Tam zamanında düştüm (gülüyor). Menajerim bir rol için seçmeye katılmamı istedi. Bir sürü oyuncu arasından Nuran karakteri için seçildim ve dizi hikâyem başladı.

 

- Değişen bir şey yok. Hâlâ kızları kendinden yaşça büyük adamlara vermeye devam ediyorlar. Özgürlüğümüz elimizden alınıyor. Başkalarının söylemleriyle hareket ediyoruz. En rahat yaşayanımız bile sistemin içinde bir şekilde korkutuluyor. Hâlâ herkes yıldız olmak istiyor. Ve hâlâ oyunculuk dünyasında gerçek bir ‘Fight Club’ (Dövüş Kulübü) durumu yaşıyoruz.

 

- Ailemde hiç oyuncu yok. Gönüllü deli bir tek ben çıktım. İzmirliyim. Dört yıllık İstanbul Müjdat Gezen Sanat Merkezi’ni burslu kazanıp İstanbul’a gitmek istediğimi söyledim. Babam, “Neden 9 Eylül’de okumuyorsun? İstanbul büyük bir şehir. Ben bile korkuyorum” dedi. Ama yürekten istiyordum. Makine mühendisi annem benim için emekli oldu ve birlikte İstanbul’un yolunu tuttuk.

 

- Bir yandan tiyatroda oynuyor, bir yandan okuyordum. Bu yüzden dizi setlerinde tam gün geçiremiyordum ama para kazanmam da gerekiyordu. Zaten yolun başındaydım. Bu yüzden yan rollerde oynadım.

 

- Hepimiz bu lafı birilerinden duymuşuzdur. “Ünlü olup artist olup kötü yola mı düşeceksiniz?” derlerdi. Babaannem de “Oyuncu mu olacaksın! Evlen çoluk çocuk sahibi ol, o oyuncuların hangisi evleniyor” derdi.

 

-Eskiden evlerde bırakın televizyonu, paket ambalajı bile yoktu. Şimdi öyle mi? Günümüzde bu dediğiniz o kadar basit değil. Hepimiz televizyonla, internetle büyüdük, bizi kandırmak zor!

 

- Evet, “Ay güzelim kızsın, kötü yola mı düşeceksin? Çok üzülüyorum ağlama” falan diyorlar.

 

 

- Benim gibi daha yürümeye başlamamış, sadece yolu gören biri için çok zor bir karakterdi. Hem naif, hem gözükara, hem korkak; her duyguyu dallarında tomurcuk gibi tutan bir kız. Bu konuda oyuncu koçu İpek Bilgin’le çalışmayı şirketimden özellikle istedim. Önce o dönem Türkiye’sini, sonra karakteri, her şeyiyle birlikte oturtturduk.

 

- Hayatın içinde sevişmek ve öpüşmek yok mu? Neden şimdiye kadar hepimiz öpüşmüyor gibi davrandık? İyi bir yönetmenin elindeyse ve o kadının nasıl seviştiği merak ediliyorsa olur. Ama 20 bölüm oynadıktan sonra sadece sevişme sahnesi varmış gibi o sahne konuşulunca da üzülür insan... Bir dizide  ölüm sahnesi de canlandırmak çok zor ama kimse “Vay ne güzel öldü” demiyor işte.

 

- İkisi de ince çizgide. (Gülüyor)

 

Artık piyasada çok oyuncu var. Bu durum askerlik gibi zorunlu hale geldi. Sanki herkes mutlaka yapmalı. Benimse tek yapmak istediğim şey bu ve bu yüzden durmadan kendimi geliştirmeye çalışıyorum. Seyirciler de artık dizilerde iyi oyunculuğa önem vermeye başladı. Böyle bir iş için çok bekleyip sabrettim. Şimdi içim rahat. Hayatımın çok güzel bir dönemini yaşıyorum. Hep oynamak istediğim oyuncu arkadaşlarımla çalışıyorum. Sanırım isteklerimin gerçekleştiği bir süreçteyim.

 

 

-Hayatın içinde tek bir duygu üzerinden yürümeniz mümkün değil. Bir kadının içinde de insana ait her duygu barınıyor. Çocuksu bir yönüm var.

 

- Kadınlar affeder ama neyi affettiklerini unutmazlar. Hayatta erkeklere alternatif çok ama kadın seçtiği kişiye ait olmak istiyor. Valla siz erkeklerde bir özgüven bir özgüven! Ben kadınların bu konuda bazen daha mert olduğunu düşünüyorum.