Babalarının intiharı ile bir daha hiçbir şey, Kılıç Ailesi için eskisi gibi olmaz.

SADULLAH: Şüphe çekiyorsun!

SADULLAH: Emir'in Gözü senin üzerinde!

SİBEL: Ben hep yanındayım!.. Tamam mı?

EMİR: Sağol Sibel!..

EMİR: Sana akrabamız dedik her şeyimizi emanet ettik!..

EMİR: Bak babam kara toprağın altında!..

YİĞİT: Emir sebepsiz yere kızmaz böyle!

YİĞİT: Ne yaptıysan, senden hesabını soracağım, anladın mı?

YİĞİT: Sen haklıymışsın anne; bize, bizden başka dost yok!..

ZELİHA: Ben çok sevmiştim babanızı, hiç söyleyememiştim!..

ZELİHA: Allah kahretsiin! Niye geldik biz buraya!..

ZELİHA: Herşey benim yüzümden oldu!..

EMİR: Senin yüzünden değil!..

YİĞİT: Kimin yüzünden lan? Kimiiin yüzündeen?

EMİR: Memlekette hak var, hukuk var!.. Tamam mı? Hiç bir suç yapanın yanına kalmaz!

YİĞİT: Namık mıı?

Her şey Sadullah yüzünden!.. Babana senet karşılığı mal satıp, dükkanı soydurttu! Sonrada sizinle tehdit etti!

Şimdi hem altınlar onda kaldı, hem de sizin ona borcunuz var!.. Karşılığında da evi istiyor!..

YİĞİT: Sadullah!..

SADULLAH: Ne var!

YİĞİT: Babam seni yüzünden öldü!

SADULLAH: Yapma duur!

EMİR: Yiğiiit!.. Değmez buna!..

POLİS: İndir silahını!..

Yiğit, Sadullah'ı omuzundan; Polis ise, Emir'i elinden vurur ve tutuklar!..

EMİR: Ben gelmeden ifade verme!..

YİĞİT: Neyi düşünüyorsun? Kardeşini sen ihbar etmedin mi?

EMİR: Ne yapsaydım? Hiç birşey yapmasaydım ve sen de katil mi olsaydın?

EMİR: Yiğit bir süre bizimle olamayacak anne!..

Kübra borç senetlerini kadsadan alır!

KÜBRA: Al bunları..

EMİR: Bunlar?

KÜBRA: Babamın, babana imzalattığı senetler!.. Artık babama borcunuz yok!

EMİR: Yiğit, babanı öldürmeye kalkıştı ve sen bunları bize mi getiriyorsun?

KÜBRA: Yiğit, sadece ailesini korumaya çalıştı! Ne şanslısınız ki koruyacak bir aileniz var!

EMİR: Bunları al, baban farketmeden götür!.. Sana bir zarar verebilir.. Eğer bize yardım etmek istiyorsan, sen de ailedensin demektir; seni de, korumamız lazım!

YİĞİT: Ne işin var burada? Beni buraya soktun! Kesin çözüm..

EMİR: Ben olmasam burada cinayetten yatıyor olacaktın!.. Herkes senin gibi cezasını vermeye kalksa..

YİĞİT: O zaman herkes ayağını denk alacak!..

SİBEL: Pişşt!.. Öyle sabah selamı ile kurtulamazsın benden! Öğle yemeğinde de beni hatırlayacaksın..

EMİR: Şimdiden ellerine sağlık!..

EMİR: Seni seviyorum!.. (Sibel'in annesi yakınlaşmalarını görmüştür!)

DERYA: Zeliha abla iyi misin?

Zeliha boş boş bakar!..

DERYA: Hadi seni bize götüreyim..

EMİR: Anne seni arıyorum iki saattir, öldüm meraktan!

ZELİHA: Kalkar mısınız lütfen? Kocam gelecek şimdi!..

DOKTOR: Psikolojik yardım almanız lazım; hatta, klinik tedavi..

EMİR: Bugün benim doğum günümmüş!.

SİBEL: İyi ki doğdun, canım!..

YİĞİT: Annecim!.. Anne!..

ZELİHA: Benim çocuğum yok ki!..

YİĞİT: Anne ben Yiğit'im, oğlunum.. Hatırlamadın mı, beni?

SİBEL: Nereden çıktın sen?

YİĞİT: Hapisten!..

YİĞİT: Anahtarlar!..

YİĞİT: Onu en zayıf yerinden vuracağım!..

YİĞİT: Bütün yaptıklarını ödeyecek!.. Namusuyla!.. Şerefiyle!..