Büyük şehirde insana sahip çıkan paradır!
SİBEL: Uğursuz mahalle işte!.. Onlarda babasız kaldı!..
SİBEL: Bir an memlekete dönüyorsunuz sandım!..
EMİR: Hayır!.. Burada halletmem gereken işler var..
EMİR: ... ve kalbimin ikametgahı da burada!.. Başka yerde barınamazki artık!..
YİĞİT: Babam senin yüzünden öldü!..
EMİR: Tüm bunlar, alacağın paraya değdi mi?
EMİR: Seni hapislerde çürüteceğim!..
YİĞİT: Namık mııı?..
YİĞİT: Babama o ilmeği attıranların da kaderi değişecek!..
YİĞİT: Babama yaptıkların yanına kar mı kalacaktı?
YİĞİT: Sırat köprüsünden önce son çıkış!..
EMİR: Yiğiiiit!....